Η κατοικία αποτελείται από έξι ανεξάρτητα κτίρια, που εντάσσονται αρμονικά στο ανάγλυφο του φυσικού εδάφους. Βασικούς άξονες της μελέτης αποτέλεσαν η διατήρηση των υπαρχόντων στοιχείων του τοπίου, όπως οι ξερολιθιές που διέσχιζαν το παλιό οικόπεδο και οι βραχόκηποι, η αντιμετώπιση της δύσκολης μορφολογίας του εδάφους και του γνωστού δυνατού βοριά, καθώς και η εφαρμογή του κτιριολογικού προγράμματος.
Έμφαση δόθηκε όχι μόνο στα κτίρια, αλλά και στους ελεύθερους χώρους και στα περάσματα που δημιουργούνται ανάμεσα από αυτά, στον προσανατολισμό, το φως, τη θέα και τον άξονα της Δύσης. Η διαρρύθμιση των χώρων είναι ευέλικτη και ακολουθεί την αρχιτεκτονική των κτισμάτων, υποστηρίζοντας συγχρόνως μια αίσθηση “αόρατης” πολυτέλειας, άνεσης και απλότητας. Η διαρρύθμιση, τα υλικά και τα χρώματα επιλέχθηκαν για να διευκολύνουν τη μετάβαση από τους εσωτερικούς στους εξωτερικούς χώρους, ενοποιώντας τους.